Nabeschouwingen

Allereerst mijn excuses voor het feit dat ik niet heb voldaan aan mijn belofte om mijn nabeschouwingen woensdag op te tekenen.

Ik was afgelopen woensdag op tijd opgestaan om mijn spullen uit te pakken.  Allereerst heb ik mijn tent uitgepakt en opgezet. Zo kon de tent lekker doorwaaien en drogen. (al was dit niet echt nodig).

De slaapzak moest de was in en de potten, pannen, bestek en beker de vaatwaasmachine in. Het kleine beetje gereedschap, welke ik had meegenomen, weer terug in de daarvoor bestemde kist en zo werden ook alle andere spulletjes weer terug gelegd op de plek waar zij vandaan kwamen.

Hierna de Ortlieb fietstassen uitgesopt en schoongemaakt.

Het is mijn bedoeling om de meeste spullen te bewaren in een kratje. Alle spullen dus lekker bij elkaar.

Als laatste heb ik mijn tent weggebracht naar het plaatselijke herstel-, naaiatelier om de tent te laten herstellen. Op dag 2 scheurde een van de essentiële lusjes van de tent af. De 4e dag was het de beurt aan lusje 2.

Door een listige kunstgreep heb ik iedere keer weer mijn tentje kunnen opzetten, maar dat was niet zoals het hoorde. De meneer van het herstel-, naaiatelier verzekerde mij dat het voor hem een fluitje van een cent was en dat de totale kosten kwamen op wel 10 euro. Een mooi voorbeeld van hoe we met onze spullen om zouden moeten gaan. Niet gelijk weggooien omdat het zogenaamd kapot is. Met een relatief simpele en goedkope oplossing kan ik de tent de volgende keer gewoon weer gebruiken.

Na dan een beetje terugkijken naar de afgelopen fietsreis.

Eerst wat cijfertjes. Ik ben de reis met de auto begonnen en moest 1130 kilometer afleggen om in Avignon te geraken. De terugreis was uiteraard hetzelfde aantal kilometers. Totaal 2260 auto kilometers.

Vervolgens ben ik met de trein van Avignon naar Menton gereisd. Dat was een treinreis van 4 uur en 46 minuten met een overstap in Marseille en Nice.

Vanuit Menton zoveel mogelijk langs de kust teruggefietst naar Avignon. Normaal hou ik altijd het aantal kilometers per dag bij, maar op de een of andere manier is dat er deze fietsreis bij ingeschoten. Ik verwacht zo rond de 500 kilometer te hebben afgelegd.

Ik heb zegge en schrijve 1x de intentie gehad om zelf echt te koken. Helaas kapte de gasfles er toen mee. 2x heb ik een kant en klare maaltijd “bereid”. De rest van de dagen heb ik iets gehaald of gegeten in een “restaurant”.

In de middag heb ik meestal een banaantje, stokbrood met “le vache qui rit” en niet te vergeten “le pain au raisin” genuttigd. Niet onvermeld mag blijven de vroege lunch met een lekker kippenpootje.

Verder heb ik moeten constateren dat het traject veel heuvelachtiger (lees zwaarder) was, dan dat ik mij had voorgesteld. Een tip is om hier de volgende keer wat meer aandacht aan te besteden. Zo nu en dan een heuvel of berg is geen probleem, maar nu waren er wel heel veel pittige klimmetjes.

Als ik bovenstaande op voorhand had geweten had ik de lengte van het dag traject korter gehouden. 70 kilometer per dag is goed te doen, maar als je in de eerste kilometers al een paar pittige klimmetje achter de rug hebt wordt die afstand echt wel een eind.

Het traject langs de kust was een druk traject met veel verkeer. Dat wist ik, maar de keren dat ik gebruik heb gemaakt van een apart fietspad gaf toch iets meer rust.

De periode waarin ik de fietsreis met tentje heb ondernomen (16 t/m 25 oktober) was eigenlijk iets te laat. In die periode zijn namelijk al veel van de campings gesloten.

Als je dan aankomt op een camping die wel geopend is moet je toch wel gelijk aan de bak, omdat het ’s avonds al snel donker wordt (rond 19.00 uur). Dus eerst de tent op te zetten, douchen enz… Dat kost best wat tijd, waardoor je relatief weinig tijd hebt om de omgeving te verkennen.

In het vinden van een camping die wel open is, kan het “Office du Tourisme” helpen. Ik heb in het begin vooral geprobeerd een geopende camping te vinden via het internet. Maar de websites zijn vaak niet echt duidelijk. Toen ik een keer niet zo snel een camping kon vinden kreeg ik de tip om het “Office du toerisme” te bellen. Een gouden tip die ik, vanaf dat moment, iedere keer heb gebruikt.

Frankrijk is een relatief veilig en vooral fijn fietsland. “Veilig” omdat je echt wel kan merken dat er wordt gewerkt aan mooie fietspaden en “veilig” omdat de automobilisten zonder uitzondering met een grote boog om fietsers heenrijden. En “fijn” omdat het gewoon niet zo vol is als bij ons in Nederland. Je kan een tijdje in alle rust fietsen, maar na een paar kilometer kom je altijd een leuk, gezellig dorpje tegen.

Verder heb ik kunnen vaststellen dat ik wat spullen betreft een goede voorbereiding heb gehad. Ik heb geen enkele keer het idee gehad dat ik iets niet bij mij had. Een fijne constatering!

Ik wil eindigen met de constatering dat ik het een mooi avontuur vond. Vooral trots dat ik de fietstocht van het begin tot het eind heb volbracht. Het slapen in de tent is mij niet tegengevallen. Ik heb genoten van alles in mijn “beloofde” land.

Het was dus echt een verwezenlijking van mijn “Dream”. Op naar de volgende “Dream”.