Canal du Midi
16 augustus 2019 - Castelnaudary, Frankrijk
Vandaag dan dus eindelijk DE dag van het “Canal du Midi”. Dit “Canal” loopt officieel van Toulouse naar de Middellandse Zee en was een onderdeel van de vaarroute tussen de twee zeeën, t.w. de Atlantische oceaan en de Middellandse Zee. Het wordt ook wel “Het Canal van de twee zeeën genoemd”. Door dit “Canal” hoefden de schepen niet helemaal om Spanje heen te varen en hadden ze geen last van zeerovers. In 1666 werd officieel gestart met de bouw van dit kanaal. Verantwoordelijk voor de bouw was Pierre-Paul Riquet. Voor het graven van dit kanaal waren 12000 arbeiders nodig. In 1681 was het kanaal klaar en werd het officieel geopend door koning Lodewijk de XIV. Helaas heeft Pierre-Paul Riquet dit niet meegemaakt. Hij stierf een half jaar voor de voltooiing. Het “Canal du Midi” is 250 km lang en mondt uit in het Étang de Thau nabij de vissersplaats Sète. Op de route bevinden zich 63 sluizen, 350 bruggen en in de 19e eeuw zijn er langs het kanaal 42000 bomen gepland.
Zo, degene die vonden dat de dagverhalen alleen maar gezellig en grappig waren, heb ik nu wel even de mond gesnoerd met deze informatie. Het is natuurlijk niet zo dat we alleen maar zo hard mogelijk naar de eindbestemming fietsen.
Voor mij is het Canal du Midi vooral een deja-vu. Een aantal jaren geleden heb ik dit traject langs het “Canal” gefietst, samen met mijn toenmalige buurman en nog steeds vriend, Frans van den Dikkenberg. Het is dan gek om te constateren dat je zo hier en daar door de jaren heen een ander beeld bent gaan vormen van je belevenissen. Vandaar dat ik over deze reis zoveel mogelijk op schrijf. Wat wel grappig was is dat ik ook dit keer weer bijna langs de B&B fietste die wij toen geboekt hadden. Ook nu zag ik het bord nog net op tijd. Frans het was die plek, waar ze niet wisten dat we gereserveerd hadden. Maar wij hadden toen de papieren bewijzen hiervan bij ons. De eigenaresse moest ons dus binnen laten en dat was maar gelukkig, want wij hebben hier toen echt geweldig gegeten. Wat wel heel jammer was, was dat we vanuit onze slaapkamer uitkeken op een prachtig zwembad met allerlei lounge plekjes, terwijl het toen keihard regende. Ach “dommage” zoals de Fransen dit noemen.
Over eten gesproken. Onze vervolg story! Het was gisteren weer een geweldige aflevering. Wilma wilde graag pasta eten. Nou waren er rondom ons hotel (midden in het centrum gelegen) voldoende restaurants en dus ook pizzeria’s. Eigenlijk hadden we er al eentje uitgezocht, maar ik zag er nog eentje bij ons verderop in het straatje. Hier even naar toe gelopen om te kijken. Het leek aan de buitenkant of de pizzeria er niet meer gevestigd was. Ik zag binnen echter dat de pizzaoven werd opgewarmd. Toch even naar binnengelopen. Het zag er best gezellig uit, dus gevraagd of we konden reserveren. Niet dus. Maar rond 19.30 uur naar de pizzeria gelopen en we konden onze ogen niet geloven. Op dezelfde plek, waar we een paar uur daarvoor dachten dat de pizzeria er niet meer was, stonden nu aardig wat tafeltjes buiten. Binnen was het al een drukte van jewelste en we konden nog net een tafeltje bemachtigen. Vanaf het moment dat we daar zaten werd het drukker en drukker. Er stond zelfs een hele rij te wachten en ik schat dat er toch een kleine 150 man binnen kon zitten. En dan vraag je je natuurlijk af was het te eten. Jawel…..heerlijk. Wij hadden vooraf een tapas plankje en ik heb een pizza gegeten en Wilma natuurlijk een pasta. En denk je dat we lang moesten wachten op ons eten door de drukte. Totaal niet. Zoals wij in heel Frankrijk hebben ervaren heb je heel snel je eten en dan ben je ook weer lekker snel de zaak uit. Bijzonder.
Ondanks het feit dat de meeste winkels dicht waren in verband met “Maria hemelvaart” was Toulouse centrum heel gezellig en dynamisch. Veel mensen “zwalkten” door de stad wat een gezellige sfeer veroorzaakte. Wij hebben heerlijk een drankje gepakt op het terras en hebben lekker mensen zitten kijken. Misschien hebben die mensen ook wel naar ons gekeken, want Wilma had voor de 10e keer haar jurkje aan en ik minstens zo vaak mijn “balletjes T-shirt”. Het wordt tijd dat we bij onze eindbestemming geraken. Kan ik een nieuw T-shirt kopen en Wilma kan vast ook wel wat verzinnen.
Vandaag dus urenlang langs het “Canal” gefietst. Bijna helemaal over een geasfalteerd fietspad. Slechts een paar kilometer moesten we over een verhard kiezelpad rijden. Maar verder goed te doen. Regelmatig waren daar dan de “ecluse’s” (in goed Nederlands “sluizen”) en bij een van die ecluse’s was er ook een heerlijk terras, waar we een kopje cappuccino hebben gedronken. En regelmatig werden we begroet door de mensen die met een huurboot van “Le Boat” door het “Canal” voeren. Heel idyllisch allemaal, (zie foto), maar op een gegeven moment wordt je wel wat appelig van het “Canal” met zijn overdekking, dat je gewoon ff verlangt naar een open stukje weg met de zon op je pet, want die scheen vandaag volop.
Nu zitten we in het dorp Castelnaudary. Ziet er heel gezellig uit en ook de hotelkamer is prima. Ongeveer 2x zo groot dan gisteren, maar dat was niet zo moeilijk. Het was vandaag een etappe van 65 kilometer en lekker vlak. We hebben dus lekker relaxt gefietst en onderweg ook nog even een nieuw binnenbandje gekocht bij onze hofleverancier Decathlon.
A demain.
P.s. valt jullie niets op? Niets te melden over mijn stalen ros. Zou hij het verslag hebben gelezen gisteren?
De verhalen waren roen een stuk korter.
Het verhaal was bijna net zo lang als het canal du midi 😰
Las vandaag in het AD dat het werelduurrecord was verbeterd naar 30 km/uur door.een man van 85 jaar.
Betekent dat je deze reis nog wel een paar keer over kan doen.
Als de donatie aan de Alzheimer stichting niet meteen tot een oplossing leidt vergeet je mogelijk toch steeds hoe het ook alweer was 🤭
Heb je je telefoon nog gevonden 😉
Nog circa 150 km zwoegen .....
Ik denk dat je als gids ook niet zou misstaan. Het water loopt me trouwens in de mond bij de beschrijving van de pizzeria, het genieten spat er vanaf.
Btw heb je de bolletjestrui aan vanwege je prestaties op de afgelopen bultjes?
Je hebt dus in de toekomst allerlei mogelijkheden: schrijver, werken in theater, reisleider en daar komt nu dus geschiedenisleraar bij....
Maar jij kan gerust stoppen met werken en gewoon iets anders gaan doen,mogelijkheden zat .
Zo zie je maar soms is het niet wat het lijkt , een tent die eerst dicht lijkt te zijn en vervolgens boven verwachting gewoon bom vol zit ,en dat het ook nog lekker was .
En geen wind, Geen regen , geen fiets met problemen ,en gewoon een heerlijk zonnetje, dat is genieten met een grote G.
Maar hoeveel dagen willen jullie er nu nog over doen?
Nog een fijne avond
En voor morgen ,
weer heel succes en plezier .