Back Home/Weer thuis

Zo het laatste verslag van een fietsdag, want ik ben inmiddels alweer thuis. Misschien dat ik volgende week nog een evaluatieverslagje schrijf. Maar dit doe ik vooral voor mijzelf. Op die manier kan ik terugkijken wat ik tijdens de fietstocht vooral niet meer moet doen of wat wel goed bevallen is.

Maar eerst even terug naar gisterenavond. In mijn vorige verslag schreef ik dat ik stiekem hoopte dat het zou gaan regenen. Dan zou mijn investering in een “dure” hotelkamer goed besteed zijn voor mijn gevoel. Het heeft dus niet geregend, maar het miezerde wel en het was redelijk fris daar aan de borden van het Veluwemeer. Een goede beslissing dus en ik heb heerlijk geslapen in die prachtige kamer.

Vanuit die kamer had ik uitzicht op de jachthaven van Strand Nulde. Ik word altijd een beetje blij van bootjes, dus ik ben even naar de haven toegelopen. Ik zag dat ze daar ook een restaurantje hadden. Hier heb ik natuurlijk direct misbruik van gemaakt.

Op de kaart stonden ook nog de gerechten waar ik echt trek in had, namelijk patat en een frikandel. Met mayo natuurlijk. Vooral die mayo heeft er voor gezorgd dat mijn krakkemikkige knieën vandaag allebei “geolied” functioneerden.

Het patatje was overigens niet zomaar een patatje, maar een bord patat met Brabants stoofvlees. Heerlijk. Begeleid door een ijskoud tap biertje en sterke verhalen over bootjes en varen begrijpen jullie dat ik een top diner had.

Vanochtend zelf mijn ontbijt verzorgd. Ik had namelijk nog wat Liga koekjes en ik kon op mijn kamer met de waterkoker een lekker kopje thee maken. Prima. Bij het uitchecken moest ik nog even in een rij wachten om naar buiten te kunnen. Er vertrok een gezelschap van meerdere mensen, nationaliteit kon ik niet vaststellen, maar vooral de vrouwen hadden immense koffers bij zich. Onvoorstelbaar. Wat er allemaal in zat heb ik natuurlijk geen idee van, maar als ik een jaar weg moet heb ik niet eens de helft nodig. Niet normaal.

Gelukkig had ik deze fietsreis maar twee (achter) tassen bij mij. Dus hoefde ik mij geen zorgen te maken over mijn maximale laadvermogen.

Vanuit het hotel kon ik gelijk rechts de Zuiderzee fietsroute op rijden. Wat een prachtig gebied is dit. Voor vogelaars een waar eldorado, want ik kwam verschillende mensen tegen met fototoestellen waarvan de lenzen bijna tot de overkant van het Veluwemeer reikten. Het was voor mij ook het laatste stukje van de Zuiderzee fietsroute. Bij Spakenburg/Bunschoten ben ik van de route afgeweken. Dit om 3 redenen.

De 1e reden was dat ik het stuk bij Naarden en Muiden vorig jaar al met Wilma had gefietst toen wij daar met de andere The Fox, de boot dus, in de haven van Naarden lagen.

De 2e reden was dat ik ondertussen genoeg dijken water en wind had gezien.

De 3e reden was dat ik langs mijn oude werklocatie Paleis Soestdijk kwam.

Je ziet dat ik niet zomaar beslissingen neem!

Dwars door Spakenburg/Bunschoten dus. Ook weer zo’n ontzettend leuk plaatsje met in de oude haven nog een paar antieke botters. Prachtig om te zien. Hier 2 lekkere broodjes, een variatie op de “pain au rasin” maar dan met kaas,  kunnen scoren bij de plaatselijke bakker. Dit als aanvulling op het ontbijt.

Na het doorkruizen van Spakenburg/Bunschoten en de aanliggende polder kwam ik in het sjieke Baarn en vervolgens Soestdijk.

Voor mij bekend terrein dus. Even een fotootje selfie) gemaakt en ik vond het bijzonder dat Prins Bernhard en Prinses Juliana in de tuin stonden om naar mij te zwaaien. Ik heb gehoord dat ze daar het gehele jaar staan. 😊

Ondertussen had ik wel trek gekregen in een bakkie. Ik zag een restaurantje waarvan de deur openstond. Toen ik vroeg of ze al open waren zei de mevrouw dat ze nog bezig waren met opstarten. Toen ik vervolgens tegen haar zei dat ik wel heel veel zin had in een lekker bakkie cappuccino ging zij toch overstag. Toen zij het bakkie kwam brengen zat er ook nog een taartpunt bij. Klasse service dus en het werd nog mooier, want het bleek by far" het goedkoopste bakkie met een taartje. Slechts €3,50.

Mijn route ging vervolgens dwars door Utrecht, Maarssen, Vleuten-De Meern en Woerden. Eigenlijk constant had ik wind tegen, maar daar ga je op een gegeven moment gewoon aan wennen. Na Woerden kwam het hoogtepunt van deze dag. Nee natuurlijk niet het eindpunt van mijn fietsreis, maar……….Wilma kwam mij tegemoet fietsen. Zij had de reactie van Monique gelezen en vond het wel een goed idee. En voor mij een leuke verrassing en een mooie afsluiting van deze leuke, mooie en leerzame Zuiderzee fietsroute.