Fien en Teun

Vandaag was de start van “De Dream”. Maar eerst hebben Wilma en ik gisterenavond lekker gegeten in restaurant Bon Bini in Alphen aan den Rijn. Dit ter gelegenheid van onze 6 jarige huwelijks- verjaardag. Al die 6 jaar hebben we alle leuke reizen en uitjes samen gedaan. Tot vandaag dus. Vanochtend ging het nog helemaal zoals vanouds. Ik was op tijd opgestaan om al mijn laatste spulletje bij elkaar te zoeken en in de auto te laden. Het blijft toch altijd spannend om er voor te zorgen dat je niets vergeet. Ik heb mijn best gedaan door een mooie excellijst en een herinneringsbriefje voor de laatste spulletjes te maken. Het kan dus eigenlijk niet fout gegaan zijn. Mocht ik toch wat vergeten zijn zal ik dat heel eerlijk melden?! Denk ik.

Na het inpakken ben ik samen met Wilma gaan kijken naar het aanstormende korfbaltalent Brent. Hij was vol overgave aan het trainen. Hij vind het zo leuk dat ik denk dat we naast Manolis en Liset nog een korfballer in de familie krijgen. Na de training hebben we Brent snel in de auto geladen en naar zijn huis gereden om andere kleren aan te doen en om zijn broer Florian op te halen!

En toen kwam het absolute hoogtepunt van de dag. De Fien en Teun show in theater Het Evertshuis in Bodegraven. Een hele zaal vol met kinderen, ouders, opa’s en oma’s om mee te zingen met Fien en Teun. Wie kent ze niet? Geweldig. De mannen vonden het prachtig. Met een Fien en Teun diploma en kleurplaat van Fien en Teun op zak gingen we weer terug naar huis, maar……………….niet na eerst een meet en greet te hebben gehad met Fien en Teun. (zie foto).

Na de mannen thuis te hebben afgeleverd heb ik eerst samen met Wilma nog even een boterhammetje gegeten. Maar toen kwam toch het onvermijdelijke moment dat we voor het eerst een paar dagen gescheiden werden. Ik had hier niet zo over nagedacht, omdat ik redelijk druk was om alles zo goed mogelijk voor elkaar te hebben. Maar het was toch een emotioneel momentje.

Rond 13.00 uur vertrok ik, een uur eerder dan gepland, richting mijn eerste overnachtingsplek vlak boven Nancy. De BMW op de cruisecontrol gezet en snorrend van plezier ging hij er vandoor en reden wij via Eindhoven, Maastricht, Luik, Metz naar Nancy.

Onderweg liet het zonnetje zich zelfs zo nu en dan zien.

Als een rechtgeaarde Nederlander had ik natuurlijk bedacht om mijn tank vol te gooien in Luxemburg. Hier is de benzineprijs sinds jaar en dag veeeeeeel goedkoper dan in de rest van Europa. En daar kwam nog bovenop dat de Franse pomphouders al een week aan het staken waren. Dat hebben de nieuwbakken Frankrijk liefhebbers Hans en Joyce aan den lijve ondervonden! De Fransen zijn hele lieve mensen, maar staken zit in hun genen. Nou ben ik niet degene die daar over kan en mag oordelen, want ik werk natuurlijk ook niet meer! 😊(grapje).

Maar bovenstaande was dus de reden om mijn tank in Luxemburg helemaal tot aan de nok te vullen. Toen ik dat gedaan had heb ik pas naar de prijs gekeken en dat had ik beter eerder kunnen doen, want de dieselprijs in Luxemburg was zelfs duurder dan in Nederland, tw 2 euro en 3 ct. En het werd nog erger, want 10 kilometer over de grens zag ik op de borden van een tankstation dat de prijs daar 1 euro 88 ct was. Jammer!

Dit alles mag de pret niet drukken. Ik ga zo ff lekker eten bij Buffelo Grill, welke naast mijn hotelletje gevestigd is.

Ik hoor Hans al denken wat kan die man kletsverhalen opschrijven en hij heeft gelijk. En daarbij komt ook nog dat ik nog geen enkele fiets kilometer heb gemaakt!

A demain.