Chateau Meiland
10 augustus 2019 - Saint-Yrieix-la-Perche, Frankrijk
Eerst weer even terug naar gisteren. Limoges was onze overnachtingsplaats. Toen ik gisteren het verslag schreef hadden we van Limoges nog niet veel gezien, behalve dan dat het een flinke stad is die zeker NIET geschikt is voor fietsers. Vanaf het moment dat wij de stad inreden tot aan ons hotel hebben we zeker een kwartier non stop naar beneden gereden. Alles in die stad is of stijl omhoog of stijl omlaag. Bij de receptie van ons hotel voorzichtig gevraagd naar een restaurant in de buurt (lees niet te veel “omhoog”, want wij zaten immers “laag”). Als antwoord kregen wij als voorkeur- restaurant “Chez Alphonse” in het Quartier de Boucherie. Natuurlijk lag dit “quartier” een flink stuk omhoog, maar het was zeker de moeite waard. Je kan het vergelijken met het “quartier latin” in Parijs. Een mooi wijkje met allemaal leuke kleine winkeltjes en restaurantjes. “Chez Alphonse” was snel gevonden, maar we moesten nog ruim 1,5 uur wachten, voordat we daar naar binnen konden. Vermoedelijk werd dit restaurant door ieder hotel aangeraden, want veel mensen van allerlei nationaliteiten stonden voor de deur te wachten. Toen we eindelijk naar binnen mochten kregen we zo’n een klein plekje toegewezen dat zelfs Wilma bijna niet bij haar stoel kon komen. Toen dit toch was gelukt was een blik op de menukaart voldoende om te constateren dat ook Alphonse wist dat hij populair was, want hij had zijn prijzen daar al op afgestemd. Snel wurmde Wilma zich weer uit haar benarde positie en zijn wij het restaurant uitgelopen, toch liefhebbers zat.
Even verder werden wij voor een Marokkaans restaurant in gebrekkig Nederlands aangesproken door een kelner, die ons mededeelde dat zij heerlijk eten verkochten. Dat klopte. Wilma en ik hebben beiden een “tajine” gerecht gegeten en Wilma heeft zichzelf getrakteerd op een heftig zoete hap, t.w. baklava. Die heb ik lekker geskipt. Brrr.
Terug naar het hotel was een makkie. Keihard naar beneden!
Vanochtend toch wel een beetje zenuwachtig gestart. Wij hoopten eindelijk DE bekend Martien van het tv programma Chauteau Meiland te gaan ontmoeten. Wij hadden ons mooiste wieler-outfitje aangetrokken, je weet wel die van onze sponsor de Jong, want je weet tenslotte maar nooit. We moeten er tenslotte op tv wel goed uitzien!! We moesten hier wel een stuk voor omrijden, maar dat was het ons waard. Na hard zwoegen over een paar flinke heuvels arriveerden wij bij de oprijlaan van het chateau. Deze is echter 800 meter lang. Dus geen chateau en ook geen Martien te zien. Stiekem wel een stukje de oprijlaan opgereden en daar zagen we het wegwijsbord dat Martien en Erica in aflevering 4 (ik gok maar wat) hadden opgehangen. Echter naast dit bord hing een duidelijk doch dringende aankondiging dat de weg naar het kasteel alleen bestemd is voor de B&B gasten. Niet voor ons dus (zie foto’s). Helaas zijn Martien en Erica niet zo gastvrij meer. Ik begrijp het wel, maar wij waren wel iets teleurgesteld. Maar.......... “ been there, seen it!”.
Het was vandaag helaas een beetje fris en verder dreigde het te gaan regenen. Dat laatste is ons bespaard gebleven. Natuurlijk was de wind weer prominent aanwezig. Zo ook de flinke heuvels. Uiteindelijk kwamen we dus terecht op onze bestemming van vandaag, t.w. St Yrieix-la-Perche. Nooit van gehoord? Wij ook niet. Als je er gewoon door heen rijdt mis je een heel gezellig middeleeuws centrum. Bijzonder. Trouwens zo ziet ook ons appartement er uit. Middeleeuws en zo ruikt het ook in het trappenhuis. Het appartement heeft echt wel charme, ruimte en het voldoet ook aan al onze wensen. B.v. goed internet. Ik heb ook mijn email weer kunnen herstellen, dus we zijn weer alive and kicking.
Morgen weer een flinke tocht van 60 kilometer naar Brive La Gaillarde. Korter kan niet, omdat we nergens iets tussen de “grote” plaatsen kunnen boeken. Alles is vol.
A demain.
En al weer leuke foto's en dito verslag! Dank daarvoor! Ik blijf ervan genieten.
Ik weet niet wat je allemaal hebt verteld maar kennelijk heeft het de eind redactie niet overleefd.
Blijft de bekendheid toch beperkt tot Bodegraven,
Wat me in jullie verslag verbaasde dat jullie anderhalf uur in de rij hebben om er achter te komen dat je het restaurant te duur vindt.
Had, zeker van Wilma, wat meer assertiviteit verwacht. Toen ik daarna de foto van Wilma bekeek snapte ik het meteen, alle assertiviteit is in dr benen gezakt, wat een dijen 😱😱
Succes morgen met de lange🚴♂️ tocht.
eigenlijk best apart he dat Als je een goed restaurant hebt dat dan ook direct de prijzen om hoog gaan. Gelukkig hebben jullie als nog heerlijk gegeten .
Wat ontzettend jammer dat het niet gelukt is om bij het Chateau te komen maar had je niet zoiets van ik ga het toch proberen? Of waren ze er zo wie zo niet .
En morgen weer 60km vinden jullie het nu zwaarder worden? Of gaat het juist makkelijker?
Zo komen jullie steeds dichter bij de eind bestemming
Hopelijk morgen een zonnige dag, met niet zo veel wind
Heel veel succes
Je kan straks niet meer over straat.
Wil we een selfie met jullie maken😂
En we houden het AD in de gaten!
Ja je kan hier best goed fietsen (alleen ik ga het niet doen😊😉) en jullie zeker met al die kilometers in jullie benen. Maar dan wel op een stevige fiets. En een 'knopje' is denk ook niet verkeerd. Want hier veel⛰ en hoge temp. Maar wel een hele mooie omgeving.
Hopekijk komt de regen voor jullie s nachts of helemaal niet.
Succes morgen, ik maak er weer een rustige, zon, plons, lees, niets doe dag van😎
Jammer dat Martien jullie niet kon ontvangen, gezellig je stokbroodje langs de weg is zeker zo leuk. Leuke rit morgen weer!