De snel(le) weg
17 augustus 2019 - Douzens, Frankrijk
Deze fietsvakantie is niet alleen fietsen, maar er hoort iedere dag ook een heel stuk voorbereiding bij. Voordat ik vertrok heb ik een “grote” lijn uitgezet en van die trajecten deelkaartjes gemaakt. Maar natuurlijk klopt de theorie niet altijd met de werkelijkheid. Dan hebben we altijd nog Google Maps, onze steun en toeverlaat in moeilijke tijden, maar inmiddels weten jullie dat zelfs Google Maps soms de weg kwijt is. Dus iedere avond ben ik bezig met het traject voor de dag van morgen. Vandaag had ik een fantastische mix bedacht van rustiek langs het Canal du Midi, wat snelle stukken over een N of D weg en dwars door een stad. Dat rustieke langs het “Canal” waren we na 1,5 km meer dan zat. Het was een soort karrenspoor met wat grind en vooral veel kuilen. Dat is wat we onze fietsen, na meer dan 1400 km arbeid niet konden aan doen. Onze billen trouwens ook niet. Dus bij de eerste de beste gelegenheid zaten wij op een zogenaamd “snel” stuk, wat voor ons echt een snelweg was. Op sommige stukken mocht het autoverkeer er met een snelheid van 110 km rijden en daar rijden wij dan ook op “top”snelheid, rond de 26 km, stijf langs het randje van de weg. Eerlijkheidshalve moet ik vermelden dat de Fransen altijd met een grote boog om je heen rijden, maar het blijft spannend. Het voordeel was dat we in no-time over de 40 km op de teller hadden staan.
Dit hield in dat we dan aan de rand van Carcassonne waren aangekomen. Helaas houden ze in Frankrijk (nog) niet veel rekening met fietsers maar ze stikken wel van de rondwegen om zoveel mogelijk verkeer RUIM om de steden te leiden. Nou daar zaten wij niet op te wachten natuurlijk. En dat zijn dan de momenten dat Google Maps het laat afweten. Als een dronken tor draait mijn schermpje van mijn telefoon. Net alsof het wil zeggen: “Ik weet het niet, zoek het zelf maar uit”. Op die momenten komt de waarde van het bestuderen van de route de avond ervoor naar boven. Al snel hadden we de juiste route in Carcassonne weer te pakken en de beloning was een prachtig uitzicht op “Le Cite” (zie foto). De prachtige ommuurde middeleeuwse stad, die absoluut een bezoek waard is. Dat hebben we echter al een paar jaar terug gedaan, toen ik hard bezig was om Wilma te bekeren tot Francofiel. Wij hadden toen een vakantiehuisje gehuurd in Port-la-Nouvelle. Deze plaats is morgen trouwens onze eindbestemming. Leuk die momenten van herkenning.
Na Carcassonne hebben wij weer de snel(le) weg gepakt, dus net na 13.00 uur verrasten wij onze B&B eigenaresse met onze aanwezigheid. Zij had de kamer nog niet klaar, maar zorgde ervoor dat wij wel gebruik konden maken van de badkamer. Wij zagen er na het harde fietsen met een temperatuur van 30 plus redelijk verhit uit. En daar hielp onze vriend “the wind” het laatste gedeelte ook niet aan mee. We waren vanmorgen met windkracht 1 in de rug begonnen, maar hoe later het werd hoe meer de wind draaide om te eindigen in een ons zo bekende keiharde windkracht 3 tegen. Pff. Morgen wordt het trouwens niet anders , want we gaan de wind foppen. Halverwege ons traject buigen we af naar het zuiden en dan hebben we de wind van de zijkant.
Het eten. Gisteren zaten we in de streek van de cassoulet. Wat is cassoulet? Ik had geen idee, maar het is een soort stoofschotel met witte bonen, varkensvlees en worstjes. Toevallig had het hotel waar wij sliepen ook een restaurant, waar zij volgens het aanplakbiljet al bijna een eeuw (zegt wat over het hotel. Nee hoor is een flauw geintje. Het was een oké hotel) de beste cassoulet maakten. Nou die hebben we dus lekker geprobeerd met vooraf een zalmsalade. Allebei smaakte het prima. Trouwens het plaatsje waar we waren, Castelnaudary was een gezellig plaatsje met een paar leuke terrasje. Hier hebben we dan ook na de succesvolle aankoop van een nieuwe zonnebril voor Wilma (erg mooi) een lekker biertje gedronken.
Op veler verzoek heb ik vandaag mijn verslag wat korter gehouden. Als nieuwbakken schrijver moet je goed luisteren naar de reacties van je trouwste lezers.
Dus a demain.
O ja we zitten in een plaatsje waar behalve onze B&B eigenlijk niets is. Of het is dicht, maar de eigenaresse van de B&B is zo lief om ons vanavond naar een restaurant 2 kilometer verderop te brengen en natuurlijk weer op te halen. Ik zeg nogmaals, hoezo arrogante Fransen!
En wat een aardige Franse mensen komen jullie overal tegen!
De foto’s zijn ook erg leuk en lange verslagen vinden wij niet erg hoor.... nog een paar kilometertjes met of zonder wind..
Succes vanuit het noorden....😘😘
Je had Wilma niet hoeven te bekeren. Tot francofiel, want ze heeft bloed van de hugenoten uit Frankrijk door haar aderen stromen!
Het afvallen door het fietsen zal wel meevallen, want als we het verslag lezen , leven jullie als een Bourgondiër ...... zegt Cees met een biertje en een harinkje in zijn handen.... 😂😂
En we steken er ook weer wat van op. En? Die laatste paar dagen kun je natuurlijk niet zomaar inkorten .
Maar ik begrijp Dat er ook best aardige Fransen zijn,ik ben ze nog niet tegen gekomen.
Heerlijk om jullie verhalen te lezen
Maar het blijkt dat Frankrijk niet echt een fietspad is zoals NL.
Maar? Jullie hebben het weer gered .
En de fietsen gedragen zich ook nog perfect ,dus super fijn.
Nog even bikkelen en dan lekker nog een paar dagen uitrusten ,en dat zullen de billen ook wel waarderen .
Voor morgen weer heel veel succes
Ik wilde even kijken waar jullie nu zitten (doe ik bijna elke dag) maar je hebt de plaatsnaam niet opgegeven dus heb ik maar naar die van morgen gekeken.
Schiet lekker op hoor, morgen aan de mediterranee en dan nog een klein stukkie.
Ik bekeek de foto,s even en toen ik die van Wilma zag begreep ik waarom de fransen op de D-wegen met een boog om jullie heen reden. Met zo’n kleur loop je geen enkel gevaar.
Dat is inderdaad het voordeel van een lekker fel kleurtje. Tot nu toe werkt het😜
Succes morgen toppers
Au revoir