Pa de Vos
18 augustus 2019 - Port-la-Nouvelle, Frankrijk
18 augustus was 83 jaar lang de dag van de verjaardag van mijn vader. Mijn vader die mij en mijn broers samen met mijn moeder heeft opgevoed. Mijn vader die ons rond mijn 13e verjaardag voor het eerst mee nam naar het land waar we nu al wekenlang doorheen fietsen. Hij deed het met de autoslaaptrein. Volgens mij de meest gemakkelijke manier om in het zuiden van Frankrijk te geraken. Had ik hier maar beter naar geluisterd. Mijn vader die ons de liefde voor de sport en bewegen heeft bijgebracht. Wat zou hij trots zijn geweest als hij deze fietstocht van Wilma en mij nog had kunnen meemaken. Mijn vader die mij heeft bijgebracht dat je met heel weinig veel kunt bereiken. Deze vader is vandaag precies een half jaar geleden overleden aan de gevolgen van de ziekte van Alzheimer. Hierdoor gaf mijn vader mij en uiteraard Wilma het laatste zetje om deze fietstocht echt te gaan verwezenlijken met als bijkomend extra doel geld inzamelen voor het Alzheimerfonds. Dit spookte gisteren allemaal door mijn hoofd en vandaag kon ik op een hele speciale plaats, namelijk de Kathedraal van Narbonne, een kaarsje voor hem branden (zie foto). Toen ik dat deed was er een kerkdienst gaande en ik vond dat deze dienst ook een beetje voor mijn vader bestemd was. Mensen, die mij kennen weten dat ik niet vaak geëmotioneerd raak, maar deze keer had ik het even flink te pakken.
Ik merk dat het als beginnend schrijver lastig is om een goede overgang te maken van het stukje hierboven naar de orde van de dag of eigenlijk te beginnen met die van gisteren. Want we hebben natuurlijk wel wat meegemaakt. Gisteren zaten we in een B&B in het plaatsje Douzens. Hier was echt helemaal niets. Geen barretje, restaurant en zelfs de piepkleine supermarkt had de deur zaterdagmiddag al om 12.00 uur gesloten. Maar goed deze B&B kostte ons €43 en dan zat het ontbijt er nog bij in. Onvoorstelbaar! Maar let op! De B&B eigenaresse bood ons aan om ons in de avond met de auto naar een restaurant in het volgende dorp te brengen (en ook op te halen!). Ontzettend lief. Als je dan de minimale prijs van de B&B ziet verwacht je niet dat de man van de eigenaresse voor kwam rijden in een heuse JAGUAR (zie foto). Direct kwam mijn automatisme van mijn vorige job bij de politie weer boven en heb ik conform de eisen MIJN koningin laten instappen. Geweldig. En dat gold ook voor het restaurant waar de JAGUAR ons heen bracht. Heerlijk gegeten. Wilma had vooraf een bruschetta met daarna een visgerecht en ik had een “plat du charcutterie” als voorgerecht en daarna een heerlijk stukje gegrild vlees. Om in stijl te blijven hebben we het diner afgesloten met een “blanquette de Limoux” een soort champagne. Over deze drank heb ik ook een mooi verhaal, maar dan vrees ik dat het verslag te lang gaat worden. Maar Frans van den Dikkenberg is hierover eventueel te raadplegen! Na het eten even gebeld met de chauffeur en 5 minuten later reed de JAGUAR weer voor. Hoezo leven als een “god in Frankrijk”.
Als ik dit schrijf zit ik achter mijn bureautje in de kustplaats Port-la-Nouvelle. Het weer is vandaag helaas een beetje minder. Vanochtend toen we vertrokken was het zwaarbewolkt en het regende heeeeel licht. Ook was de wind prominent aanwezig. Tegen natuurlijk! En in dat eerste gedeelte zijn we ook veel zogenaamde moderne windmolens tegen gekomen. Ik heb begrepen dat ze deze apparaten neerzetten op plekken waar het vaak en hard waait. Nou we hebben vandaag proefondervindelijk kunnen constateren dat ze in Frankrijk deze apparaten in ieder geval op de juiste plekken hebben neergezet.
Verder was het vandaag een zeer gevarieerde fietsdag. Het begon met een aantal “remsessies”. Daar waar ik qua kennis over vruchten ben blijven hangen bij de “verboden vrucht” weet Wilma er best veel van af. Dus bij iedere boom met voor mij onbekende vruchten eraan, moest er gestopt worden voor een foto (zie foto’s). Pff levensgevaarlijk. Maar verder heb ik vandaag genoten van de route. Wilma wat minder. Even onder ons, Wilma is soms een aardig angsthaasje, zeker als we ergens rijden waar we al een tijdje geen mensen hebben gezien. We hadden vandaag vanuit Narbonne een prachtig fietspad met grind en uithollingen overdwars, dwars door het moeras richting Port-la- Nouvelle. Ik zat net te denken over een flauwe grap over een krokodil, maar ik had mij ingehouden omdat ik merkte dat Wilma het al spannend genoeg vond. Totdat ze op een gegeven moment heftig schrok en daadwerkelijk een krokodil dacht te zien. Haha. Wat zuurstoftekort door het fietsen wel niet met je kan doen. Bij nader inzien bleek het dus GEEN krokodil maar een boomstronk. Maar ik moet eerlijk zeggen dat ik ook een gelijkenis zag.
O ja nog een klein feitje. Zoals goede Nederlanders betaamt vinden de wij de ontbijtjes onderweg eigenlijk veel te duur. Dus als het echt te gek is ritselen we zelf wat. Hiervoor hadden wij onder andere een potje Nutella gekocht. Laat dit potje nu zijn “omgevallen” in mijn fietstas. Best een smakelijk klusje om alle weer schoon te krijgen.
Ondertussen laat het zonnetje zich heel flauwtjes zien. Dus we gaan kijken wat wij ons herinneren van ons vorige bezoek aan Port-la-Nouvelle.
Morgen is het voor ons de laatste etappe en zal dus een memorabele worden.
A demain
Persoonlijk heb ik niet zo veel met kerken en kaarsjes maar ik snap de emotie die opborrelde.
Nog een etappe en de missie is volbracht.
Denk inderdaad dat je vader trots op jullie zou zijn geweest, anders wij wel.
Ik denk dat ik het dit keer hierbij laat.
Geniet morgen van jullie laatste etappe
Geniet er morgen van.
Tjonge, laatste etappe al weer! De tijd gaat razend snel!
Op naar Perpignan!
Heel knap dat jullie het einddoel straks hebben gehaald! Chapeau!
Straks moet ik helaas jullie verhalen / foto's gaan missen :(
En niet re veel de draak met Cootje steken hoor. Ze is gewoon voorzichtiger dan dat jij bent:)
Die B&B's
worden steeds goed koper.
Wel leuk dat de eigenaar dan zo veel moeite voor je wil doen he .
En toch weer die Wind ,die blijft jullie achtervolgen.
Morgen de eindbestemming ,
Wauw super goed hoor ,
Maar hoe moet het dan met de volgers? Geen ( sterke ) verhalen meer !!
We gaan het zeker missen,maar wat zullen jullie blij zijn dat het er bijna op zit ,hoewel ik geloof niet dat jullie er de balen van gehad hebben toch?
Jullie het het toch maar mooi gedaan
Toppers .
Voor morgen succes
Voor morgen heeeel veel succes en plezier met jullie laatste etappe. Ik ben ongelooflijk trots op jullie!!!! ❤️❤️❤️
Even leuker: jullie trouwdatum (14-10) is de datum waarop het bij ons "aan" kwam.
Zal zeker jullie verhalen gaan missen. Ach, misschien volgend jaar weer. Zolang jullie het kunnen: doen!
43 is een mooi getal
Gelachen om Coop haar krokedil
Geniet van jullie laatse stuk ,
En hoop dat je op het strand ook wat beleefd, zodat je toch nog wat kan schrijven
Je vader zal zeker trots op je zijn
Liefs
Morgen alweer de laatste fietsdag, echt knap van jullie, veel plezier en succes geniet ervan.
Mooi verslag vandaag weer
Gr renée
Wij gaan wel jullie reisverhalen zeker missen met alle ups en downs.
Hopen dat het nu het fietsdoel bereikt is ook het andere doel gehaald gaat worden.
Groetjes en geniet nog even van de wel verdiende rust!
Alvast een goede terug reis.