Social media

Ik zit nu te schrijven op het bordes voor onze stacaravan langs de rivier de …… Dit verklap ik nog even niet. Ik wil onze volgers nog een keer de kans geven om de prijsvraag te kunnen winnen. In het vorige verslag moet dit moeilijke antwoord te vinden zijn. Wie weet doet ook Albert nog een extra poging en daarmee geef ik gelijk antwoord op de legitimiteit van het antwoord van Frans. Hij had 2 antwoorden gegeven, maar krijgt nu dus ook de kans om het goede antwoord in te zenden. Vooral nu bekend is wat de prijs gaat worden.

Het wordt………….een heerlijke fles wijn. Hoe kan het ook anders als je heel Frankrijk door fietst. Deze prijs werd spontaan ter beschikking gesteld na het lezen van het vorige verhaal door Marco de Vos van Neuteboom Kaas- en Verswereld in Voorschoten. Hier kunt u behalve wijnen ook allerlei Franse kazen en lekkernijen kopen. Dank hiervoor Marco.

Nu dan de social media! Zoals ik gisteren al schreef heeft de mediaexpert van de familie het een en ander in gang gezet. Eerst werden wij benaderd door Anne van ReboNieuws voor een interview. Zij maakte daar een leuk stukje van. Vervolgens werd dit stukje door Jeroen gepost (ik hoop dat ik de juiste termen gebruik!) op het internet, Facebook, instagram enz… En vervolgens wisten Wilma en ik niet wat ons overkwam. Wat een reacties. Ongelofelijk. We werden letterlijk en figuurlijk overspoeld door hartverwarmende steunbetuigingen en ook het saldo van de donaties op de site van het Alzheimerfonds kreeg een behoorlijke boost. We willen iedereen hiervoor bedanken.

Door al deze media aandacht was het moeilijk om ongemerkt door de Franse dorpjes te rijden. Overal stonden mensen ons toe te juichen. Al zwaaiend hebben wij de tocht naar onze camping voortgezet en........ toen werd ik wakker, want ik moest plassen.

Na een karig ontbijtje, tjsa we waren immers heel erg verwend op onze kasteellocatie de dag ervoor, zijn we weer op onze trouwe ijzeren rossen gestapt. We werden direct “verwend”met een paar pittige heuvels, maar die hebben allemaal een fijne afdaling. Dus het ging voorspoedig en het werd nog mooier want we geraakten spontaan op de Voies Vertes. Een kilometers lang fietspad dat ooit een treinbaan is geweest. Echt heel relaxed en hierdoor konden we veel kilometers op een redelijk gemakkelijke manier afleggen. Vlak voordat wij arriveerden op de camping, die wij trouwens ook nog even moesten zoeken, zaten ook nog een paar heel heftige klimmetjes. Maar goed toen was het einde in zicht na 70 mooie fietskilometers en dus absoluut geen commentaar op Google maps vandaag!

Bij het boeken van de camping hadden Wilma en ik allerlei ideeën. Maar dan komt onze vervolg story weer om de hoek zetten. Wat je leest op de site, en daardoor verwacht, klopt niet altijd. De caravan was perfect. Niets op aan te merken. De campingwinkel was er wel, maar de waar was uitgestald in een blokhut, die normaliter bij mensen achter in de tuin staat. En ook de door mij zo gewenste animatie was niet aanwezig op de camping, helaas dus geen karaoke!

Morgen staat slapen in een oude molen in het plaatsje Soulaires op het programma. De grappenmakers onder ons, die vinden dat wij dan op de juiste plek slapen, omdat wij een klap van de (malle) molen zouden hebben gekregen (want je onderneemt toch niet zo’n fietstocht in je vakantie), zal ik bij deze even voor zijn.

Fijne groet vanaf de camping!