On the road again

Vandaag was het eindelijk weer zover. De start van weer een nieuwe fietstocht.. Afgelopen jaar was de Cote d’Azur de plek waar de fietstocht plaatsvond. Nu dan de fietstocht langs de Loire zoals jullie in mijn vorige verslag hebben kunnen lezen.

De afgelopen dagen ben ik druk bezig geweest met de voorbereidingen. Niet voor de route overigens, want die staat in een boekje en eigenlijk hoef ik alleen maar globaal de rivier de Loire te volgen. KKDWD (kind kan de was doen). Maar vooral het zorgen voor alle benodigde spullen, die met zo’n fietstocht mee moeten. Zelfs gisteren nog wat laatste dingen gekocht, zoals b.v. siliconenspray voor een soepel draaiende ketting en tandwielen. Maar als het goed is heb ik alles. Dankzij de “inpaklijst”, die ik voor de vorige fietstocht had gemaakt. Deze lijst is zéér belangrijk, want zo weet ik precies welke spullen in welke fietstas horen.

Ook heb ik de afgelopen week de fietsrichting veranderd. Het originele plan was om te starten aan de Atlantische kust in de buurt van Nantes. Maar…..tijdens het raadplegen van de app “weeronline” kwam ik er achter dat gedurende bijna mijn gehele fietstocht een flinke oostelijke wind zou gaan blazen. Dat zou dus betekenen dat ik constant tegenwind zou hebben. Nou dat vind niemand prettig! Dus heb ik de rijrichting veranderd en start nu vanuit het dorpje Jargeau, welke ligt op ongeveer 15 kilometer van Orleans. Je zou zeggen mooi geregeld, maar de weergoden hebben bedacht om toch 1 dag, morgen dus, vanuit uit het westen te blazen. En ook niet zo’n klein briesje. Gewoon windkracht 5. Dus het kan daarna alleen maar beter worden!

Gisteren de tassen al ingepakt en in de auto gezet. Ik merkte dat de achtertassen aardig zwaar waren. Helaas! We gaan het morgen meemaken wat lastiger is, d e zware tassen of de tegenwind. Jullie zijn de eersten die het morgen gaan horen.

En er is nog zo’n element waar ik geen invloed op heb, namelijk het weer. Vandaag was het in ons landje heerlijk zonnig weer. Dat was ook voor België het geval, maar toen ik Frankrijk binnenreed begon het al te betrekken. Toen ik Parijs binnen reed begon het te regenen. Nou is het woord “rijden” in Parijs wat overdreven. Het was weer als vanouds. Veel files, motoren, die met hoge snelheid tussen de files door slalomden en de auto’s ( de meesten vol met deuken), die te pas en te onpas van rijstrook verwisselden. Geweldig wat een mooi schouwspel en voordat je het weet heb je Parijs achter je gelaten. Maar de regen nog niet, want na Parijs ging het pas echt gieten. Gelukkig was het opgehouden met hard regenen toen ik mijn eindbestemming voor vandaag bereikte. Maar het miezerde nog wel.

Na 616 kilometer bereikte ik mijn al eerder genoemde startplaats Jargeau. Hier had ik via booking.com voor € 67 een kamer geboekt In Le Cheval Blanc  oftewel het witte paard in goed Nederlands. Het bleek een echt Frans hotel. (zie foto).

Oudbollig, krakende vloeren, bladerende kozijnen en ik weet zeker dat ik de buren ga horen snurken en anders zij mij wel. 

Maar wat een service! Ik mocht mijn auto voor € 0 een week lang parkeren op de binnenplaats van het hotel en mijn fiets kon ik gelijk stallen in hun garage. Als klap op de vuurpijl was de man van de receptioniste, genaamd Matthew, zo vriendelijk om mij te helpen met het naar boven brengen van alle fietstassen. Hij werkte wel niet in het hotel, maar hij vond het leuk om zijn vrouw te helpen. Vooral voor de communicatie! Hij sprak namelijk drie woorden Engels en dat waren er precies drie meer dan zijn vrouw.

Nadat ik mijn spullen had geïnstalleerd heb ik een rondje door het dorp gelopen. FF door de “winkelstraat”. Daar was ik in 2 minuten door heen gelopen. Maar in die winkelstraat zat op 30 meter van mijn hotel een bakker!!! Lekker voor morgenochtend En………..10 meter verderop vond ik het bord “vers La Loire á Velo.

Mooier kan het niet! En nog weer 20 meter verder een groot standbeeld van Jeanne d’Arc. Jargeau is bekend geworden door het feit dat Jeanne d’Arc in dit dorp gewond is geraakt in haar strijd tegen de Engelsen. Ach het is maar dat jullie het weten.

Na deze “vermoeiende” wandeling weer mijn knusse hotel opgezocht. In het hotel was ook het enige geopende restaurant van het dorp gevestigd. Dus bij gebrek aan keuze hier de avondmaaltijd genuttigd. De aardige mevrouw van de receptie bleek ook de serveerster van het restaurant te zijn. Zij raadde mij de plaatselijke specialiteit aan, t.w. Andouilette de Jargau. Iets van “porc” mompelde ze nog tegen mij. Na een minuutje of 15 arriveerde de specialiteit. Een soort worstje. Tip van mij………….als je in de buurt van Jargeau bent, laat je niet verleiden tot het bestellen van dit gerecht. Niet echt lekker dus en dan druk ik mij voorzichtig uit. Jammer, maar het vulde wel.

Ik hoor Hans alweer denken, wat een verhaal en nog geen meter gefietst. Klopt. Morgen dus op de pedalen. Ik heb er zin in. Het enige wat mij een beetje tegenvalt morgen is de nachttemperatuur. Die staat "gepland" op 5 graden. Is best een beetje koud.

A demain!