België, België (het goede doel)

Ik weet dat ik met deze titel het gras voor de voeten van Henny wegmaai, maar zij heeft vandaag mijn interpretatie van Moriaantje toegestuurd gekregen. Zij mag dus niet klagen.

Eerst weer even terug naar gisteren waar ik heb overnacht bij een ontzettende lieve mevrouw in Grubbenvorst. Deze mevrouw verbouwt al haar groente zelf in een “pluktuin” en ook bakt ze zelf brood en maakt allerlei jammetjes en andere zaken. Heel interessant om te horen hoe ze dat allemaal doet.

De avondmaaltijd die ik bij haar voorgeschoteld kreeg was dus voor 80% bereid met zelfgemaakte producten. Als voorgerecht had ik een pompoensoep. Heerlijk. Zelf had ik natuurlijk niet voor zo een gezonde soort soep gekozen, maar ik moet eerlijk erkennen dat dit een meer dan lekkere soep was. Het hoofdgerecht was gemaakt van wortelen en broccoli uit de pluktuin en een lekker stukje gepaneerde vis uit de Maas. (Dat die vis uit de Maas kwam heb ik er zelf bij verzonnen). En dit alles werd begeleid door heerlijke patatjes die gewoon bij Appie vandaan kwamen. En natuurlijk moest er op die patatjes ook mayonaise. Natuurlijk was dit niet zomaar mayonaise, maar de Limburgse trots, “Devos Lemmens” mayo!

Onder het eten vertelde ik Leonie, want zo heette die mevrouw dat ik iedere dag een verhaaltje schrijf en ook iedere dag wat bijzonders over mijn overnachtingsplaats vertel. Ik zei haar dat ik over Grubbenvorst heel weinig kon vinden. Nou als door een wesp gestoken reageerde de geboren en getogen Grubbenvorster (als dat zo heet)! Leonie startte direct een uitgebreid wervingspraatje over HAAR Grubbenvorst. Een dingetje wilde ik jullie niet onthouden.

In Grubbenvorst hebben ze “Gekke Maondag”. Dit is uiteraard op een maandag en wel twee weken voor carnaval. Noem het maar de warming. In één dag doen ze dan een soort carnavalsprogramma van een week. Om 05.30 uur is het dorp dan al bezig om zich op te tutten voor deze “bijzondere” dag. Die dag vinden er allerlei gezellige evenementen plaats waar veel drinken de rode draad is. Leonie vertelde mij dat de lokale Grubbenvorsters tegen 18.00 uur allemaal “de zakken vol hebben”. Het is maar dat jullie het weer weten.

Een heerlijke nacht werd gevolgd door een heerlijk ontbijt. Uiteraard met zelfgemaakt brood en jam. O.a. stoofperenstroop. Nou voor stoofperen kan je mij wakker maken (vooral die van de buurvrouw van Fia), maar stoofperenstroop is ook heerlijk.

Na afscheid te hebben genomen van Leonie stapte ik op de fiets voor de langste etappe.

Gisteren gaf ik al aan dat google-maps 76 kilometer aangaf, maar dat de dagafstand ongetwijfeld meer zou gaan worden. Dat klopte. Eenmaal aangekomen op mijn overnachtingsplaats stond de dagteller op 100 kilometer.

Het was dus vandaag met voorsprong de langste etappe, maar het was vandaag ook de meest koude etappe. Het was de gehele dag zwaar bewolkt en koel. Tussen de 18 en 20 graden. Ik heb dus de gehele dag met mijn fleece aan gefietst. Het was ook het minst mooie traject met veel grindpaden

en ook het meest heuvelachtig. Was er dan nog wel wat goed vandaag. Natuurlijk. Het was een prachtige fietsdag met een klein windje in de rug en de hele dag was het droog.

En ook vandaag weer een landsgrens gepasseerd en nu een echte, namelijk die naar België. Het initiële plan was om vandaag te eindigen in Maastricht, maar daar was geen enkele accommodatie te krijgen. Ik vrees dat ome André Rieu nog steeds iedere avond zijn “ding” staat te doen in Maastricht. Dus moest ik in de omgeving gaan zoeken.

En dan zijn onze zuiderburen altijd onze redding. Vannacht overnacht ik in Uikhoven. Over deze plaats is eigenlijk echt helemaal niets over te vermelden, behalve dan dat hier ongelofelijke mooie woonhuizen staan op hele grote percelen. Zo ziet mijn overnachtingsplek er namelijk ook uit. Uikhoven heeft wel 1200!!! inwoners en het heeft een Lourdesgrot naast de plaatselijke kerk. Tsja en dat was het wel, maar voordat de liefhebbers van dit item echt verdrietig worden. Ik heb hierboven een extra wetenswaardigheid vermeld van Grubbenvorst. Dus!

Ik ga nu snel op de fiets nog even een paar kilometers “vreten” naar een restaurant, waar ik met het eten hetzelfde ga doen als met de kilometers.

Tot morgen.