Spiritualiteit

Spiritualiteit.

Ik wil beginnen met te zeggen dat het onderstaande niets te maken heeft met mijn geestelijke toestand of te wijten is aan de overvloedige hoeveelheid zon.  Het heeft te maken met de tv programma’s, waarin het onderwerp spiritualiteit overvloedig aan de orde komt. Een van de favoriete programma’s van Wilma en mij is het programma “B&B vol liefde”. Eén van de B&B eigenaren die op zoek is naar de liefde is Walter. Zijn B&B is vooral voor mensen die actief zijn op spiritueel gebied. Hij heeft zelfs een “tempel” op zijn terrein.

Van deze Walter heb ik wel het één en ander geleerd. Bv. dat een knuffel minimaal 8 seconden behoort te duren, want dan voel je het pas vloeien en kan er een connectie ontstaan. Als iemand een directe vraag stelt dan antwoordt hij steevast dat hij nog even moet nadenken en of het antwoord kan wachten tot morgen. Verder vindt hij kritiek een “kadootje” en eindigt zo een gesprek altijd met de uitspraak “Bedankt voor de openheid” en sluit hij vervolgens af met de inmiddels beroemde 8 seconden knuffel.

Deze kennis heb ik vandaag in de praktijk gebracht (vergeet de 1e twee zinnen van dit verhaal niet!). Vanochtend was al een bijzondere dag. Ik ben de 14e september jarig en Wilma de 14e maart. Wij zijn de 14e oktober getrouwd en de beste voetballer ooit droeg nummer 14. En vandaag was het dus de 14e. Toeval? Om 09.00 uur heb ik dus vlak voordat ik vertrok 8 seconden geknuffeld met The Fox (mijn fiets). En ik kan je vertellen dat we het voelden “stromen”. We hadden direct een klik en als een ééneiige tweeling schoten we uit de startblokken. Na soepel Hekendorp, Oudewater, Montfoort en Benschop te hebben gepasseerd stokte het bij het plaatsje Jaarsveld, waar er werkzaamheden waren aan de dijk.

Ik vrees dat een stagiair geprobeerd had om een omleidingsroute uit te zetten, maar ik kon hem niet vinden. Wel stonden er weer voldoende “gele” borden. Ik stapte dus van mijn fiets af en wilde langs de werkzaamheden lopen, want op nog geen 100 meter zag ik het pontje over de rivier de Lek, die ik nodig had om bij het dorpje Ameide te komen. Toen ik daarmee bezig was kwam één van de mannen, die daar aan het werk was op mij af stappen. Hij begon een emotioneel en duidelijk relaas tegen mij dat er kort samengevat op neer kwam, dat ik een onverantwoordelijke klootzak was, die geen borden kon lezen enz. Denkend aan mijn favoriete spirituele televisiester heb ik deze man bedankt voor zijn (terechte) kritiek op mijn functioneren en hem bedankt voor het “kadootje”. De 8 seconden omhelzing heb ik achterwege gelaten en ben rechtsomkeert gegaan.

Na een behoorlijke omweg kreeg ik de pont weer in zicht. Helaas was mijn “vriend” druk bezig, anders had ik nog even naar hem kunnen zwaaien. Deze pont over de Lek was voor vandaag het eerste pontje.

Er zouden er nog een aantal volgen. Wat hebben wij dit als b.v. Nederland toch goed geregeld. Voor een bedrag tussen de 2 en 3 euro wordt je snel naar de overkant van de rivier gebracht gebracht.

Vanaf Ameide ben ik via Meerkerk en Arkel naar Gorinchem gefietst. In de buurt van Meerkerk heb ik in de middle of knowhere een lekker bakkie genomen bij een “ijsboerderij”.  Ik raakte in gesprek met een wielrenner die ook ff pauze had en raad eens.... Deze man woonde in Bodegraven een straat van mijn huis af. Toeval? Op dit traject kreeg ik ook een berichtje van de mevrouw (Joanna) van mijn overnachtingsadres. Zij vroeg mij of ik behoefte had aan een avondmaaltijd. Zij gaf aan dat het maandag was en dat de restaurants in Wijk en Aalburg dan gesloten zijn. Wat een service. Natuurlijk heb ik van dit aanbod gebruik gemaakt.

Trouwens wat een leuke plaats is dat Gorinchem! Ik heb hier in de gezellige binnenstad een lekkere pain au raisin en een cappuccino genuttigd en vervolgens de veerboot over de Waal naar Woudrichem genomen. Woudrichem is een mooi vestingstadje,

maar belangrijker voor mij was dat ik in Woudrichem de Maasroute kon oppakken. Alle kilometers voor Woudrichem waren voor de “aanlooproute”. Hierna was het niet echt ver meer naar Aalst. Hier moest ik de Maasroute alweer verlaten om via een pontje in Wijk en Aalburg te komen. Ik arriveerde daar rond half vier. Eerst even langs de plaatselijke Jumbo gereden voor een lekker koud biertje en deze opgedronken op een bankje aan de “Gedempte Maas” kijkend naar alle plezierbootjes.

Om half 5 meldde ik mij bij mijn overnachtingsadres. Ik werd hartelijk ontvangen door Joanna en vol trots liet zij mij mijn slaapkamer zien. Behalve de slaapkamer had ik ook de beschikking over een zitkamer met een prettige “loungebank”. Ook voor The Fox was er een mooi onderkomen in de schuur. Toen ik hem daar neerzette liet hij mij weten dat hij graag even wat tijd voor zichzelf nodig had! Haha. (sorry ben nog niet los van de spiritualiteit onzin)

Nou hij heeft de rust absoluut verdiend. Met google maps had ik uitgevogeld dat de afstand van Bodegraven naar Wijk en Aalburg zo’n 58 kilometer was, maar door o.a. het “geslinger” van de Maas eindigde mijn dagteller op 80 kilometer.

Als laatste wil ik graag een vast item introduceren. Ik wil jullie “iets” meegeven van de plaatsjes waar ik deze fietsreis zal overnachten. Vandaag dus de beurt aan Wijk en Aalburg. Zoals de naam al doet vermoeden is deze plaats een samensmelting van de plaatsjes Wijk EN Aalburg, waarvan Aalburg vermoedelijk het oudste plaatsje is. Deze plaatsnaam is net zo origineel als de gemeente Bodegraven-Reeuwijk. Je raadt het al een samenvoeging van…..

Ik heb hard moeten zoeken maar Wijk en Aalburg heeft de “Wolfsburcht”. Dit is het eerste en enige museum voor de luchtgekoelde Volkswagens ( o.a. de beroemde kevers) in Nederland. Het is maar dat jullie het weten.

Het was weer een mooie fietsdag en tot morgen. Ik ga straks nog ff naar B&B vol liefde kijken en dan heerlijk slapen.