Limburgs voor beginners

Eerst wil ik nog even terugkomen op mijn belevenissen van gisteren. Het verslag was namelijk al zo een lang verhaal dat ik het volgende gedeelte heb bewaard voor vandaag. Toen ik gisteren om 16.15 uur aanbelde bij het adres waar ik zou overnachten werd er niet opengedaan. Op zich niet raar, want in de voorwaarden voor de “Vrienden op de fiets” staat dat je terecht kan vanaf 17.00 uur. Ik ben toen weer teruggefietst naar het gezellige centrum van Grave om o.a. te kijken waar ik ’s-avond iets kon gaan eten. Nou gezellige eettentjes genoeg. Tijdens die zoektocht kwam ik ook de winkel van Addy van den Krommeakker,

wie kent hem niet?, tegen. Ik wilde direct wat leuks voor Wilma aanschaffen, maar die wilde voor dat geld liever toch liever wat anders kopen. Haha.

Na de zoektocht reed ik rond 17.15 uur weer terug naar het overnachtingsadres. Weer deed er niemand open. Dus het telefoonnummer maar gebeld. Ik kreeg de mevrouw direct aan de lijn. Zij vertelde mij dat zij nog bij haar dochter in Arnhem was. Maar dat bleek geen probleem. Ik moest gewoon de binnenpot van de blauwe bloempot optillen en daar zou dan een klein doosje met de huissleutel onder zitten. Dat klopte precies en ik kon dus gewoon naar binnen. Hier lag een keurig briefje met instructies waar mijn kamer en de douche was. Onvoorstelbaar dit vertrouwen. Na een heerlijk douche ben ik in de achtertuin begonnen met mijn verslag en na een klein uurtje arriveerde de vrouw des huizes.

Zoals gezegd ’s-avonds in het centrum van Grave gegeten. Bij thuiskomst nog heel gezellig gekletst met Jeanette (zo heette zij dus). Zij bleek zelf een “diehard” fietser en had al verschillende fietsreizen volbracht. Zij vertelde dat zij morgen, woensdag, naar haar zoon in Leiden!?!? zou gaan fietsen. Eerst een stukje met de auto naar Beesd en vandaar op de fiets naar Leiden. Haar route voerde ook langs Bodegraven en vandaag kreeg ik via de "whatsÄpp een foto van het Phoenix gebouw in Bodegraven.

Het ontbijt was vroeg vanochtend omdat ook Jeanet dus fietsplannen had. Hierdoor zat ik al om 08.30 uur op de fiets. Het was toen nog best een beetje fris. Dit kwam ook omdat de zon zich ook vandaag weer had verscholen achter de wolken.

Volgens google-maps stond er vandaag 58 kilometer op het programma, maar de ervaring de afgelopen week leert dat de Maasroute zo hier en daar wat kronkelt en dat hierdoor het uiteindelijke dag totaal een stuk hoger uitkomt. Zo ook vandaag. 77 kilometer stond op de kilometerteller. Ik vrees een beetje voor morgen dan staat er volgens google-maps 76 kilometer op het programma! Ben benieuwd waar ik uiteindelijk op eindig.

Vandaag toch weer een ander landschap gezien dan gisteren. Toen overheerste de gezellige vestingstadjes, maar vandaag kreeg ik toch wat meer industrie te zien. Maar toch ook mooie natuurgebieden, zoals de Maasduinen. En natuurlijk ook vandaag weer lekker veel pontjes moeten nemen. Bij een van die pontjes raakte ik in gesprek met een man die een “rondje” Nederland aan het fietsen was. Hij reed ook de Maasroute en wij hebben dus een tijdje met elkaar opgereden. Bij de volgende pont ben ik iets gaan eten en hij reed verder, maar niet nadat we hadden afgesproken dat als we elkaar weer tegenkwamen, we dan samen een bakkie koffie zouden drinken.

En toen kwam HET hoogtepunt van de dag. Ik reed het “buitenland” in. Toen ik een pontje afreed naar het plaatsje Berg stond daar een groot bord “De Limburgers heten u welkom”!

Gelukkig hebben de The Fox en ik als voorbereiding op deze reis een cursus Limburgs voor beginners gevolgd. Gelukkig is links en rechts in het Limburgs hetzelfde en dat is verdomd handig als je met een fietsroute bezig bent.

Het tweede hoogtepunt diende zich al snel hierna aan. Toen ik het volgende pont verliet richting Arcen reed ik pardoes tegen de “Hertog Jan bier” fabriek aan.

Aan de overkant van die fabriek was een gezellig “proef” café.

Jullie geloven het toch niet als ik zeg dat ik daar gewoon langs ben gereden. Dus dat ga ik dan ook niet beweren. 😊In het mooie Arcen was het hele dorp afgesloten, omdat er een (grote) sfeermarkt was. Precies op de Maasroute. Goed gepland dus. Fietsen lukte uiteraard niet, maar met de fiets aan de hand kon je makkelijk over deze heel gezellige (rommel) markt lopen.

En het oponthoud kwam mij goed uit, omdat ik pas echt na vijven terecht kon bij mijn nieuwe logeeradres.

Eenmaal Arcen voorbij zag ik opeens mijn fietsvriend mij tegemoet komen. Hij had een afslag gemist en nu hij mij zag wist hij dat hij weer op de goede route zat. Natuurlijk waren wij onze afspraak niet vergeten. Het bakkie koffie is een ijsje geworden die wij uit een koelkast langs de kant van de weg konden pakken en het geld voor het ijsje moest gedaan worden in een potje op de koelkast. Hierna samen nog een stukje opgereden, maar in Velden moest ik de Maasroute verlaten om bij mijn overnachtingsadres in Grubbenvorst te geraken.

Natuurlijk hebben jullie de bijzonderheden van Grubbenvorst nog te goed. Nou die zijn er eigenlijk niet. Ooit schijnt Grubbenvorst 20 jaar lang Frans gebied te zijn geweest. Dat kan wel kloppen, want je verstaat de mensen hier sowieso niet. (geintje hoor). En als ik dan toch wat moet vermelden is een “bekende” voetballer Jos Hermkes, wie kent hem niet!, geboren in Grubbenvorst. Hij is namelijk 2 jaar de 1e doelman van de Limburgse trots VVV geweest.

Het is maar dat jullie het weer weten.

Tot morgen.